Падането или раждането на поезията и любовта от духа на падането от една джанка
by Владимир Сабоурин
Поезията като любовта е
Свободно падане както
Всичко тя се учи в крехка възраст
Първото ми падане от джанката
В двора на съседите двоен фал
На падане и чужда собственост
Безкрайни мигове на безтегловност
До прелитането през клонака
Астероиден девствен пояс
На страха изтръгващ те
От блаженството на свободата
Приземяването свит в полуфетална поза
Роден за любовта
И за поезията